LSD wytwarzane jest naturalnie przez grzyb buławinki czerwonej, ale również można otrzymać je syntetycznie. Zdaniem naukowców LSD oddziałuje na powierzchnię komórek zwanych receptorami serotoninowymi, które wykorzystując neuroprzekaźnik serotoniny, pomagają komórkom mózgu komunikować się. Przyjmując jeden z najbardziej aktywnych środków halucynogennych, wystawiamy nasz umysł na wyimaginowane obrazy i dźwięki. Dochodzą do tego zmiany nastroju oraz wprowadzenie w poczucie euforii. Często osoby pod wpływem LSD prowadzą halucynogenne rozmowy lub postrzegają przedmioty w taki sposób, jakby były ożywione i oddychały. LSD należy do środków nieuzależniających.

MDMA to jeden z narkotyków, po które często sięgają osoby młode. Należy do narkotyków miękkich. Ecstasy jest organiczną substancją chemiczną o działaniu psychotycznym i euforycznym. W latach 70. tych ubiegłego stulecia MDMA stosowane było jako lek zwiększający otwartość i ułatwiający okazywanie uczuć. MDMA szybko wycofano z listy leków, jednak substancja ta nie zniknęła z rynku, stając się jednym z chętniej przyjmowanych narkotyków. Od dawna tabletki ecstasy kojarzone są z klubami nocnymi, koncertami i festiwalami, a także domowymi imprezami. Narkotyk ten działa stosunkowo ktrótko - średnio efekt przyjęcia odczuwany jest przez 3 godziny. Osoby przyjmujące tabletki ecstasy odczuwają poprawę samopoczucia, stając się bardziej otwarte na ludzi i nowe doświadczenia. Co więcej, MDMA wywołuje pobudzenie psychoruchowe, ułatwia rozluźnienie, redukuje stres. Skutki uboczne stosowania MDMA to: uzależnienie psychiczne, ryzykowne zachowania, nagły spadek ciśnienia krwi, migotanie komór, zatrzymanie akcji serca.

Amfetamina jest organicznym związkiem chemicznym, który znajduje zastosowanie w medycynie – jest wykorzystywana w celu stymulacji ośrodkowego układu nerwowego. Obecnie amfetamina stosowana jest jako lek m.in. w terapii nadwagi i otyłości, ADHD i narkolepsji. Przyjmowana w dawkach terapeutycznych, pod ścisłą kontrolą lekarza, pomaga redukować uciążliwe objawy niektórych chorób, działając pobudzająco lub uspokajająco (w zależności od schorzenia), hamując łaknienie i redukując uczucie senności. Amfetamina to także silny i niebezpieczny narkotyk twardy. Od dawna stosowana jest niezgodnie z przeznaczeniem. Przyjmowanie amfetaminy wywołuje nienaturalną hiperaktywność. Pozwala ona na rezygnację ze snu i przyjmowania pokarmów oraz zyskanie energii, której nie sposób spożytkować. Przyjmowanie amfetaminy jest bardzo niebezpieczne. Przede wszystkim – narkotyk ten silnie uzależnia. Amfetamina jest narkotykiem, który wyniszcza organizm, prowadząc do niedowagi oraz niedoborów substancji odżywczych, nadciśnienia, przyśpieszenia akcji serca, bezsenności, zaburzeń nastroju oraz krwawień z nosa. Przyjmowanie tego narkotyku wpływa także na zwiększenie ryzyka zakażenia wirusem HIV oraz chorobami wenerycznymi.

Obecnie kokaina uznawana jest za jeden z najpopularniejszych i jednocześnie najbardziej uzależniających narkotyków na świecie. Nie tylko szkodliwie wpływa na serce, ale też bardzo silnie uzależnia psychicznie, powodując zmiany w ludzkim mózgu. Jednak w XIX wieku była używana w medycynie poprzez swoje działanie powodujące silne znieczulenie. W latach 80-tych XIX wieku zaczęto rozdawać kokainę żołnierzom armii bawarskiej, ponieważ stwierdzono zwiększoną wytrzymałość u żołnierzy, oraz zmniejszenie poziomu strachu podczas bitwy. Coraz bardziej modna, kokaina w różnej postaci trafiła nawet do aptek - sprzedawano ją bez recepty. Dodawana była do napojów (Coca-Cola), czekolady, dropsów, tabletek przeciwbólowych, papierosów, a nawet do wina. krzew kokainowyKiedy na początku XIX wieku odnotowano pierwsze przypadki śmierci z powodu przedawkowania tego narkotyku, zaczęto się wycofywać z możliwości powszechnego dostępu do tego narkotyku. Do dzisiaj kokaina stosowana jest jako znieczulenie miejscowe przy operacjach oczu oraz w laryngologii.

Heroina należy do opiatów, czyli substancji otrzymywanych z przetworów maku lekarskiego. Po raz pierwszy została zsyntetyzowana przez brytyjskiego chemika Aldera Wrighta w 1874 roku. Podobnie jak morfina, heroina wykazuje działanie przeciwbólowe, jednak w Polsce nie stosuje się heroiny w lecznictwie. Heroina ma właściwości silnie uzależniające. Nawet po pierwszym zażyciu heroiny może dojść do psychicznego uzależnienia od heroiny. Heroinizm to silnie degradujący człowieka nałóg. Uzależnienie od heroiny prowadzi, jak po równi pochyłej, w kierunku śmierci. Chory w wyniku uzależnienia od heroiny, nie mogąc opanować silnej psychicznej potrzeby ponownego zażycia heroiny, podporządkowuje całe swoje życie zdobywaniu i konsumowaniu narkotyku. Praktycznie żadnemu narkomanowi uzależnionemu od heroiny nie udało się przezwyciężyć nałogu. Heroina totalnie wyniszcza organizm, skazując na powolną śmierć.

Mefedron jest związkiem chemicznym stosowanym jako stymulant, czyli substancja psychoaktywna o działaniu pobudzającym. Na rynek został wprowadzony przez izraelską firmę Neorganics, zajmującą się produkcją dopalaczy i szybko rozprzestrzenił się w Europie jako narkotyk "rekreacyjny". Do efektów jego stosowania należą: zwiększona czujność, nerwowość, euforia, podekscytowanie, rozmowność, otwartość, pobudzenie, pewność siebie. Skutki uboczne mefedronu to: bóle głowy, palpitacje serca, podwyższone ciśnienie tętnicze, nudności, niebieskie i zimne palce (objaw spowodowany skurczem naczyń obwodowych), sztywność mięśni, zaburzenia pamięci i koncentracji. U osób przyjmujących mefedron mogą wystąpić silne ataki paniki, halucynacje i paranoja. Według specjalistów jest to związek o silnym potencjale do uzależniania psychicznie, wciąż jest jednak zbyt słabo poznany i brakuje badań na ten temat.

Metylon to organiczny związek chemiczny, empatogenna substancja psychoaktywna, pochodna amfetaminy. bk-MDMA zyskało sławę w 2004 roku, gdy pojawiło się w holenderskich smartshopach jako legalny substytut MDMA. Efekty metylonu obejmują przytłaczające poczucie euforii, zwiększoną gadatliwość, dobre samopoczucie i zwiększoną percepcję bodźców zmysłowych. Lek może również powodować wzrost częstości akcji serca i temperatury ciała, a także powodować rozszerzone źrenice. Do skutków ubocznych stosowania tego narkotyku należą: zawroty głowy, napięcie mięśni wokół szczęki, splątanie, nudności, wymioty i paranoja lub strach.

Efedron (metylokatynon) należy do nowych substancji psychoaktywnych z grupy katynonów. Związki te wywodzą się z katynonu – alkaloidu naturalnie występującego w czuwaliczce jadalnej – egzotycznej roślinie z rodziny dławiszowatych. Synteza efedronu z efedryny lub pseudoefedryny po raz pierwszy została opisana w roku 1928 przez amerykańskiego chemika – Rogera Adamsa. Osoby przyjmujące metylokatynon najczęściej pozyskują go we własnym zakresie poprzez prostą syntezę. Potoczna nazwa „marcepan” pochodzi od charakterystycznego zapachu benzaldehydu, który w niewielkich ilościach powstaje podczas reakcji jego otrzymywania. Działanie metkatu jest podobne do innych stymulantów dopaminergiczno-noradrenergicznych (euforia, podniesienie samooceny, poczucie szczęścia, wzrost motywacji i chęci do działania, pobudzenie psychoruchowe). Nie ma jednak działania neurotoksycznego jak amfetamina czy kokaina po nałogowym stosowaniu. Jest mniej szkodliwy, a potencjalne działania niepożądane są odwracalne.

Bufedron jest to jeden z dopalaczy, który jeszcze do niedawna był dostępny na rynku (2015 rok). Zwiększa koncentrację, powoduje pobudzenie ruchowe i intelektualne, poprawia samopoczucie. Oprócz tego po zażyciu dopalacza pojawia się słowotok, człowiek nie odczuwa wtedy głodu i nie ma potrzeby snu. Często wyczuwane jest szybsze bicie serca czy drżenie rąk. Bufedron działa najczęściej od trzech do pięciu godzin. Największe efekty działania są odczuwane w około godzinę po zażyciu. Do skutków niepożądanych i zagrożeń, które mogą wystapić u człowieka po zażyciu bufedronu zalicza się: bezsenność, bóle głowy, zaburzenia akcji serca. Podczas "zejścia" często wsytępują halucynacje oraz znaczne obniżenie samopoczucia prowadzące do depresji.

Alfa PVP to alfa-pirolidynopentiofenon o potocznej nazwie „flakka” czy „zombie” należy do grupy dopalaczy. Podobnie jak bufedron został zdelegalizowany dopiero w 2015 roku. Zażywający cierpi na bezsenność. Używanie tego tej substancji jest śmiertelnie niebezpieczne. Alfa-pirolidynopentiofenon ma działanie kardiotoksyczne, neurotoksyczne a także może powodować niewydolność wielonarządową. To w konsekwencji może doprowadzić do śmierci. Kilka lat temu dużą popularność zrobił film ze Świnoujścia na którym mężczyzna który słania się na nogach w dziwnej pozycji w pewnym momencie rzuca się pod samochód, po chwili wstaje i idzie dalej. Mężczyzna zmarł kilkanaście minut później. Badania wykazały, że był pod wpływem "flakki".

4-HO-MET znany również jako metocyna jest badaną substancją chemiczną, która jest analogiem psylocyny, substancji chemicznej znajdującej się w grzybach psylocybinowych. Wytwarza doznanie psychedeliczne takie jak geometryczne halucynacje wzrokowe. Innymi efektami działania tej substancji są stymulacja, euforia fizyczna i poznawcza, myślenie koncepcyjne, ulepszenie analizy, zwiększenie kreatywności ,utrata ego, wzmocnienie immersji. Skutki uboczne metocyny to między innymi nudności, skurcze mięśni, paranoja, urojenia, tłumienie regulacji, temperatury.

4-Aco-DMT znany również jako psylacetyna to psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny tryptamin. Psychodelik zawiera się w grzybach psylocybinowych. Efekty zarzycia substancji to: halucynacje, syntezje, skrajna huśtawka emocji, zapętlanie się we własne myśli, zaburzenia postrzegania odległości, czasu i rozmiaru. Czas działania to zazwyczaj od 4 do 6 godzin. Do efektów ubocznych zalicza się: ślinotok, mdłości, szczękościsk, podwyższenie temperatury ciała, spinanie mięśni, podwyższone tętno i ciśnienie krwi, możliwe utraty przytomności, HPPD (popsychodeliczne zaburzenie postrzegania), umiarkowana wazokonstrykcja (skurcz mięśni gładkich w ścianie naczyń krwionośnych).

5-MeO-DMT, pozyskiwany z wydzielin gruczołowych niektórych gatunków ropuch. Ten związek jest zakazany praktycznie na całym świecie, badanie efektów jego działania nastręcza kłopotów. Bazując jednak na dostępnych opisach efektów zażywania 5-MeO-DMT, zauważają, że po zażyciu środek bardzo szybko zaczyna oddziaływać na układ nerwowy i świadomość. Subiektywne doświadczenie jest ogólnie opisywane jako transcendentne, często związane z rozpadem ego, niedualną świadomością oraz zwiększonym zakresem i intensywnością emocji, obejmujących uczucie miłości, jedności i podziwu, aż po panikę i przerażenie. Na uwagę zasługuje częsty brak efektów wizualnych. Naukowcy przyznają, że sposób, w jaki 5-MeO-DMT oddziałuje na centralny układ nerwowy, nadal nie jest w pełni zbadany. Jedne z badań wykazały, że wiąże się on z tymi samymi receptorami serotoninowymi co inne, lepiej zbadane psychodeliki. To oznacza, że może mieć potencjał jako wsparcie w leczeniu zaburzeń psychicznych. Inne badania, opublikowane w 2019 r., sugerowały z kolei, że pojedyncza dawka 5-MeO-DMT może spowodować 68-procentowe zmniejszenie objawów depresji i 48-procentowe zmniejszenie lęku.